Don't worry, cause every little thing is gonna be alright

Op het moment van schrijven kunnen we gerust deze titel aan dit blog koppelen. Een paar dagen geleden was dit een ander verhaal. Weetje nog dat Niels in het vorige blog uitgebreid heeft verteld ober het Visa verhaal? dit leek een 'eind goed al goed' einde te hebben maar niets was minder waar...

Cariari

Het begon allemaal in Tortuguero waar we precies genoeg geld hadden om daar rond te komen, de boot terug te nemen naar Pavona en om de bus naar Cariari konden nemen om daar te gaan pinnen. Eenmaal in Cariari belde we de Visa maatschappij om te vermelden dat we wilde gaan pinnen maar die mevrouw vroeg gelijk 'zijn jullie in Colorado?' Waarop Niels antwoordde 'uhh nee, hoezo?' 'omdat er op dit moment iemand geld probeert te pinnen'. Jeejtje waren ze nog niet klaar met onze pas?! We spraken af om als we bij het pinautomaat op het bedrag wilde drukken dat ze de rekening openstelde en meteen daarna zou dichtgooien. Niels belde en wilde nét op 'ok' drukken en ineens BAF! viel het automaat uit. Niet een beetje uit maar gewoon zwart scherm geen lampjes en reactie uit. Kutkutkut ging er in ons hoofd om want de Visa zat nog in het apparaat! Het apparaat ging na wat pruttelen weer aan alleen kwam er geen Visa uit.. Natuurlijk was het ook zondag dus de bank zelf was dicht en we hadden nog 1 dollar precies over en moestten echt geld hebben. We probeerde de bank met onze Maestro kaart maar er kwam niets uit. We zijn naar een 2e automaat gelopen, maar tevergeefs kwam er niets uit. Tegen deze tijd liep het zweet tot aan onze billen en was het stresniveau aardig hoog. Want wat moet je nou zonder geld? De dichtstbijzijnde Western Union was in het volgende stadje. Maar hoe kom je daar zonder geld? Oke nog maar 1 bank proberen dan.. en Thank God!! hij deed het! We waren zo blij :D Eindelijk geld zodat we in ieder geval ergens konden verblijven om de dag erna naar de bank te gaan.

We zijn met de taxi naar een random hotel achtig iets gegaan en het was pas 1 uur s'middags. We wisten totaal niet wat we hier zouden gaan doen want het stadje is niet toeristisch. Gelukkig hadden we een hele fijne kamer met eigen badkamer. We hebben uiteindelijk een rondje in het stadje gelopen, een paar winkeltjes bekeken en wat boodschappen voor die avond gedaan; ijs, bier en chips. Want we hadden wel wat lekkers verdiend! Toen we terugkwamen waren de eigenaren een soort bbq/gril aan het opwarmen en Niels vroeg of we daar konden eten misschien, maar dit was niet mogelijk helaas. Zelf hadden we geen zin om in het donker door deze stad te lopen op zoek naar eten maar accepteerde dat dit dan maar moest. Totdat er ineens op de deur werd geklopt en we een bord vol met vlees en aardappel dingen en een frisje kregen. Ontzettend blij waren we hiermee! S'avonds hebben we op bed de Minions gekeken met een biertje met de gedachte: zo slecht was deze dag nog niet :)

De volgende ochtend liepen we om 8 uur met onze backpacks naar de bank die om half 9 open zou gaan. Toen we om 8.20 aankwamen stonden er al 8 mensen voor de ingang te wachten, die overigens volle bak in de zon stonden (ik schat dat het zo'n 29 graden was in de zon). We hebben de spullen in de schaduw gelegd en Niels ging in de rij terwijl ik op de spullen pastte (in dit korte tijdsbestek stonden er alweer 4 nieuwe mensen in de rij). Tijdens het wachten kreeg ik door van Niels dat de bank niet om half 9 opengaat maar om 9 uur pas! De rij was inmiddels nog langer, kijk maar naar de foto. Niels heeft hier het zwarte tshirt aan. Hij is al helemaal ondergezweet en het is tijd om te wisselen; ik wachtte ook een poosje in de zon. Om 10 over 9 ging Niels naar binnen en om 5 voor 10 kwam hij weer naar buiten met.... DE VISA!! Joepie! Heel erg blij waren en zijn we. Let's go go go to the next destination; Puerto Viejo.

IMG_0809

IMG_0807

IMG_0805

IMG_0800

IMG_0799

IMG_0794

Puerto Viejo We kwamen om half 6 s'avonds aan en het 2e hostel dat we proberen had gelukkig plek. We worden hier omarmd door allerlei kerstlichtjes en hebben een goed gevoel over dit stadje. De eerste dag hebben we een fiets gehuurd (een lekkere challe beach cruizer) en zijn we naar het Jaguar Rescue Center gefietst. Dit is een opvangcentrum voor allerlei dieren die in de regio worden gevonden (gewond of achtergelaten of gered). Dit centrum kan bestaan door vrijwilligers en het geld dat je betaald voor een rondleiding. Tijdens deze 1,5 uur durende tour door de letterlijk achtertuin van de eigenaren (2 biologen) krijg je van allerlei soorten dieren te zien met elk hun eigen verhaal. Zo zijn er baby luiaarden die op de grond zijn gevonden omdat hun moeder hen perongeluk heeft laten vallen uit de bomen. Nu zou je denken pak je die toch gewoon weer? Maar de moeder durft niet naar beneden omdat er voor haar gevaar is voor andere dieren. Zo zijn er ook papagaaien die nog maar 1 oog hebben of die jarenlang als huisdieren zijn beschouwd en niet goed zijn verzorgd. We hebben ook Toecans gezien, hele mooie! Maar ook een zielige waarvan de veren waren afgeknipt of een klein baby aapje die verlamd was aan zijn onderlichaam. Klinkt erg zielig allemaal maar het was juist erg mooi om te zien dat er zoveel vrijwilligers zijn die helpen deze dieren weer 'op te knappen' zodat ze weer in het wild kunnen leven. Wat ik wel bijzonder vond om te horen was dat de kleine aapjes en luiaarden echt moederliefde nodig hebben en dus elke dag een soort 'knuffeluur' hebben. Ook worden er grotere apen elke dag meegenomen naar het bos om ze vrijuit te laten ontdekken en te wennen aan het wilde leven. Het 'nadeel' van apen is dat ze niet alleen leven maar in groepen. Ze moeten dus eerst worden geaccepteerd in een vroep voordat de aap het centrum echt gaat verlaten. En als laatst hebben we ook gezien hoe ze een kat achtige gingen vrijlaten (zie filmpje). We hebben nog veel meer dieren gezien namelijk; miereneters, kleine wasbeertjes, een soort leguaan, kikkers, een afstammeling van een jaguar etc. Zie de video compilatie voor vreselijk mooie en schattige dieren. In de middag hebben we lekker gechilt op Playa Cocles waar veel mensen surfen en veel rasta figuren rondlopen. In de avond hadden we gekookt in ons hostel.

Punta Uva & Manzanillo Op dag numero dos wilde we een scooter huren om naar Punta Uva en Manzanillo te gaan. Dit ligt op zo'n 13 km afstand vanaf Puerto Viejo. Helaas was de eigenaar van ons hostel de sleutel van de scooter kwijt (lapzwans) en gingen voor optie B: de fiets. Het was een warme, maar toch erg leuke tocht er naar toe langs de zee en langs de bosrijke omgeving. In Punta Uva hielden we een stop om even in de zee te plonsen. Heerlijk voelde dat na een tocht fietsen. Het was een mooi strand met rotsen en bos langs het strand. Na een duik, wat water en een koekje konden we weer verder. We fietsten nog 6 km en kwamen langs schattige huisjes en moesten een paar rivieren over door middel van bruggetjes. In Manzanillo fietsten we naar het einde van de weg, daar sprak een local ons aan dat we over de brug moestten en dan nog 15 minuutjes lopen voor een mooi uitzichtpunt. And we looove uitzichtpunten :D Na 15 minuten kwamen we inderdaad bij een heel mooi uitzichtpunt met blauw water, mooie rotsen en heel veel palmbomen. Op dat mooie strandje hebben we op een grote boomstam gezeten kijkend naar het prachtige uitzicht. En we zouden natuurlijk geen echte Nederlanders zijn als we niet ook ons eigen brood, mes én chocoladepasta mee hadden! Dus hebben we lekker ons broodje gegeten daar. Op de terugweg (toen we het fietsen echt wel meer dan zat waren) hebben we nog gezwommen bij Punta Uva en een middagdutje gedaan. In de avond zijn we uit eten geweest bij een Italiaan en hebben we een lekker biertje gedronken.

Cahuita We wilden (weer) graag de scooter huren om naar het volgende plaatsje te gaan namelijk Cahuita, dit is zo'n 19 km verderop. Maar, zoals verwacht, was de sleutel nog niet gevonden van de scooter. Ik betwijfel ook of deze ooit gevonden gaat worden. Dus optie B was: de fiets. Haha nee niet waar hoor dit was de bus. We vonden het fietsen leuk maar waren er na de vorige dag 24 km te hebben fietst helemaal klaar mee. In Cahuita is een nationaal park waarvoor je geen entree hoeft te betalen. Alles gaat hier op donatie. We kwamen de Duitste meisjes tegen die we al 4 keer eerder tegen kwamen tijdens onze trip in midden-amerika en besloten samen te gaan. Zij bleken ook nog eens goed te zijn in dieren spotten dus we hebben in dit park nog aapjes, krabben, hagedissen, eekhoorntjes, een luiaard en diverse spinnen gezien.

Daarna zijn we uit wezen lunchen bij een hele lekkere bakkerij en hebben we een heerlijke ciabatta met parmaham gegeten en een verse smoothie. De rest van de middag hebben we vooral gechilt.

Ons filmpje over Puerto Viejo:

Onze feestelijke plannen verder In Nederland zijn jullie natuurlijk al helemaal in de feestelijke sferen met Sinterklaas dat is geweest en kerst en oud&nieuw dat eraan komt! Wij zitten natuurlijk ook niet stil wat dat betreft want hier is de Decembermaand een erg drukke maand. We hebben de komende 2 weken tot dat we naar Cuba gaan op 4 Januari alles geboekt. De kerst zullen wij doorbrengen in Boquete, een pittoresk plaatsje in de bergen van Panama. Daarna gaan we op een hele mooie en bijzondere trip: namelijk naar de San Blas eilanden!! We zijn hier heel benieuwd naar want dit zijn echt de meest perfecte eilanden (384 stuks) op de wereld qua wit strand en palmbomen. Daar komt bij dat deze eilanden alleen door de Kuna Yala mensen wordt bewoond. Wat dat inhoudt zullen jullie later wel lezen. En voor de mensen die niet Facebook hebben gelezen vieren we oud&nieuw in Panama stad. We kijken erg uit maar al deze leuke dingen die we nog gaan doen maar eerst gaan we morgen de grens over naar Panama om naar Bocas del Toro te gaan.

En wat gaan jullie doen met kerst? en hoe knallen jullie het nieuwe jaar in? geniet ervan! Pura Vida

Liefs Niels & Anouk