Citytrippen, vulkaan boarden & surfen in Nicaragua

Anouk
23 nov 2015
5 minuten om te lezen

Vandaag het eerste blog over Nicaragua! Het is inmiddels november en dat betekent dat het hoogseizoen is begonnen, zowel qua toeristen als het weer. Het regenseizoen is afgelopen, niet dat we hier veel van hebben gemerkt want er was dit jaar weinig regen. Maar we komen we komen relatief veel Nederlanders tegen en de hostels waar we heen willen zitten soms vol. We zijn inmiddels bijna 8 weken op pad, wat betekent dat we al bijna op de helft zitten (Arjen was zo aardig om ons hieraan te herinneren, haha). In 't volgende plaatje zie je de route die we tot nu toe hebben afgelegd. Dit plaatje komt van de site www.travelerspoint.com, heel handig voor de mensen die hun reis nog aan het plannen zijn :)

Waar waren we ookalweer gebleven? ohja bij de busrit naar Leon...

Leon Leon is een koloniaal stadje, een beetje vergelijkbaar met Antigua. De straten zijn kleurrijk en wat opvalt is dat er super veel rooms katholieke kerken zijn (met soms nogal legubere sculpturen en bijna echt-lijkende jezus kruisigingen). Vorige week zaterdag kwamen we om half 1 in de nacht aan bij ons hostel. We konden nog niet meteen slapen en liepen een rondje naar het central park. Het was zaterdag en er was volop leven in de stad, veel barretjes en zelfs clubs. Zelf zijn we nergens naar binnen geweest en we zijn gaan slapen. De volgende morgen zijn we meteen naar een supermarkt geweest om de nodige inkopen te doen. We hebben in Leon een eigen city tour gedaan waarbij we naar verschillende kathedralen en marktjes zijn geweest. Ook hadden ze een heeele lekkere smoothies tent. In de avonden gingen we vaak met mensen van het hostel een sapje doen in 1 van de vele barretjes. We hebben het er erg leuk gehad! Een paar foto's voor een sfeerimpressie;

Vulkaan boarden Vulcano boarding zoals ze het hier noemen is eigenlijk niet meer dan snowboarden maar dan niet van sneeuw maar van vulkaanas. Om 8 uur verzamelden we ons bij de organisatie Quetzaltrekkers, een non-profit organisatie waarbij je automatisch lokale projecten steunt. Een erg goed initiatief vonden wij! Na 45 minuten in een busje kwamen we aan bij een best wel hele hoge vulkaan. Niels en ik keken elkaar aan van; gaan we hier echt vanaf boarden?! het leek ontzettend stijl. We kregen een rugzak waarin je pak zat + een board die je achter je rugzak kon schuiven. Niet erg comfortabel maar het ging best. De tocht omhoog duurde ongeveer 45 minuten en het was toen al rond de 27 graden (veel zweet dus). Maar ook ontzettend mooie uitzichten. We liepen echt op een 'kale' vulkaan terwijl er in de omgeving vele andere veel bebosde vulkanen zijn. We hebben twee keer een stop gehouden en toen waren we boven. Even een paar picca's maken en toen hebben we onszelf in de pakken gehesen. Bovenaan de vulkaan leek de route naar beneden nog stijler maar er was wel een voorgevormd pad naar beneden. Niels ging al vrij snel en ik er achteraan. Ik wist al dat ik niet als een razende redked eraf wilde gaan dus ik hield m'n voeten buiten het board. Het laatste stuk liet ik me wel gaan en dat was echt super leuk! Eenmaal beneden zagen hoe andere naam beneden kwamen en (helaas) ook hoe 1 meisje veel te hard probeerde te remmen en dus best hard op haar hoofd en schouder viel en vervolgens maar het ziekenhuis ging.. Daarna hadden we de optie om nogmaals de berg op de klimmen en eraf te gaan maar niemand wilde dit eigenlijk na dit incident en de toenemende hitte tegen die tijd. Een paar mooie foto's van onze trip:

Jiquilillo Na Leon, die ook wel de heetste stad van Nicaragua wordt genoemd, was het tijd om naar de zee te gaan! Een stukje noordelijker ligt een ini mini stadje genaamd Jiquililllo. Er zijn letterlijk drie hostels en een restaurant. Om er te komen is het gebruikelijk dat je hier van het openbaar vervoer gebruik maakt. Eerst namen we een mini-van naar Chinandega, eenmaal aangekomen namen we een taxi want we moesten naar de mercado om de volgende bus te pakken; een echte chicken bus. We kwamen in een hele chaotische straat met marktjes, veel mensen, grote chicken bussen en de taxi chauffeur waarschuwde ons nog even fijn om goed op onze spullen te letten. We waren nog 1,5 uur te vroeg dus wat nu? We zagen een 'el nīno' tegenover de straat en Niels besloot spontaan om dan maar naar de kapper te gaan. Voor 30 cordoba (1 euro) onderging Niels een knipbeurt en dit alles met een scheerapparaat. Ze begonnen zelfs aan zijn baard en ik raakte lichtelijk in paniek dat ze dat ding eraf halen. Gelukkig niet, maar hij ziet er nu wel (te) strak uit. Daarna moestten we plassen en liepen we een smoezelig casino binnen om te plassen. Terwijl ik dit deed gooide Niels een paar cordoba in de apparaten in de hoop dat we wat wonnen, helaas. Toen stond onze chicken bus klaar en na 1,5 uur komen we aan in Jiquilillo.

Ons hostel heette Rancho Esperanza en lag direct aan de zee (joepie!). Bij de zee hangen vijf hangmatten waar je het mooiste uitzicht van de wereld ongeveer hebt. De wind die vanaf de zee waait, palmbomen om je heen, lekker wiegen in een hangmat in de schaduw en volle bak zon, wat een fantastisch leven :D Maar we waren hier natuurlijk niet om alleen maar in de hangmat te liggen. We hebben twee surfboarden gehuurd en 1 uur les gehad. Er kan alleen gesurft worden als het vloed is, dan komt het board niet vast te zitten in het zand en hoef je niet te ver de zee in te lopen. Om 8 uur s'ochtends hadden we les en vanaf 9 uur konden we al volledig zelf staan en op zoek naar goede golven. De vermoeidheid slaat alleen wel snel toe. Het is best zwaar om tegen de golven in te lopen, op zoek te gaan naar de juiste golf én nog hard peddelen om 6 seconden te staan en weer terug te moeten op naar de volgende. Na zo'n 2 uur surfen waren we vaak uitgeput en childen we met de rest van de mensen in het hostel. Het hostel had geen wifi en het avondeten werd voor iedereen tegelijk gemaakt en gegeten. Dit zorgde voor een hele leuke sfeer waarbij je veel praat met mensen en verhalen uitwisseld. Ze hadden ook Rummikub en wij waren helemaal in onze nopjes hiermee! In Jiquilillo hadden ze ook de meest mooie zonsondergangen die we tot nu toe hadden gezien. Foto's van onze dagen aan de zee;